بنا به روایاتی نقل مربوط به زمان قاجاریه می باشد که دارای دو طبق بوده طبق فوقانی جایگاه زنان و طبق زیرین جایگاه مردان بوده مراسم تعزیه خوانی بصورت سنتی و دیگر مراسم مذهبی نقاط فورگ نیز در این حسینیه برگزار می شد . مصالح ساختمانی آن از آجرهای قدیمی و یا قالب کامل به اندازه قالب خشت می باشد . وسط حسینیه جایگاهی است به نام گود قتلگاه جایی که محل شهادت امام حسین (ع) را نشان  می دهد . پیش خوان و مهتابی آن هنوز می توان به درستی تشخیص داد . این مسجد  احتمالا مربوط به قرون متاخر اسلامی می باشد و با توجه به بقایای ستون های مشهود در بخش شمال غربی، آن را می توان از نوع مساجد شبستان دار معرفی کرد که برداشت پلان آن نیاز به مطالعات بیشتری دارد. ستون‌های بجا مانده مربع شکل با ابعاد 110 سانتی متر و در یک ردیف در فاصله 260 سانتی متری از دیوار مسجد قرار دارند.
به نظر می‌رسد صحن این مسجد سنگ فرش بوده و ضخامت دیوار مسجد 80 سانتی متر است. مصالح بکار برده شده در این مسجد آجر و ملات گل است. پراکندگی سفال در محوطه‌ای به قطر 400 متر به چشم می‌خورد.